Biblioteka Kolekcji Prywatnych

obecnie czytających: 1

Zawęź wg atrybutów

Zawęź wg kolekcji

Języki opisu

Wyniki wyszukiwania

Szukane:: [Opis = "Zdjęcie przedstawiające rodzinę Zapaśników. Stoją od lewej Kazimierz Zapaśnik (ur. 1858 r.); Florentyn Zapaśnik (1863-1941); siedzą od lewej: Zofia z Wyszyńskich żona Piotra Zapaśnika, Piotr Zapaśnik (1853-1912); siedząca z dzieckiem: Konstancja z Dłuskich Zapaśnik żona Kazimierza Zapaśnika z synem Witoldem; Zuzanna Zapaśnik Dzieżycowa siostra braci Zapaśników. Florentyn Zapaśnik – syn Stanisława i Heleny z Jarockich. Urodził się on 27 października 1863 r. w majątku Szemiaki w powiecie Lidzkim w ówczesnym zaborze rosyjskim. Miał dwie siostry: Stefanię i Zuzannę oraz pięciu braci: Edwarda, Piotra, Kazimierza, Józefa i Antoniego. W Rewlu (dzisiejszym Tallinie) uczęszczał do Gimnazjum. Od 1883 r. uczył się w szkole junkierskiej i otrzymał stopień kaprala szkolnego. W 1893 r. Pułk, w którym służył Florentyn został przeniesiony ze znajdującej się wówczas pod rosyjskim panowaniem Finlandii do Guberni Nowogrodzkiej. W 1902 r. ożenił się w Warszawie z młodszą od siebie o 17 lat nauczycielką Marią Śniechórską. Miał z nią ośmioro dzieci: Jerzego, Zofię, Helenę, Edwarda, Tadeusza, Janusza, Stanisława i Annę. Małżeństwo mieszkało później m.in. w Ciechanowie oraz Warszawie, gdzie stacjonował Pułk Florentyna. W 1914 r. służąc w wojsku carskim dostał się pod Działdowem się do niemieckiej niewoli. Spędził 4 lata w niemieckim obozie jenieckim znajdującym się w Döbeln w Saksonii. Po zakończeniu I wojny światowej, w 1919 r. dostał nominację na komendanta RKU w Płocku, zamieszkał tam przy ul. Warszawskiej 18. W 1923 r. otrzymał stopień Pułkownika. W 1933 r. Florentyn wraz z żoną przeprowadził się do Wilna, gdzie zamieszkał przy ul.Sosnowej 9, a następnie w maju 1939 r. przy ul. Moniuszki 12. Piotr Zapaśnik (1853-1912) – syn Stanisława i Heleny z Jarockich. Ożenił się z Zofią Wyszyńską, z którą doczekał się czterech synów: Stanisława, Aleksandra, Eugeniusza i Bronisława. Podobnie jak jego starszy brat, a później reszta jego rodzeństwa zdecydował się na karierę wojskową. W 1905 r. będąc w tym czasie podpułkownikiem bierze udział w wojnie rosyjsko-japońskiej, podczas której zostaje ranny. W związku z zasługami na polu walki postaje mianowany pułkownikiem. Po zawarciu pokoju powrócił do Wilna, gdzie mieszkał do końca życia. Wśród swojej rodziny propagował patriotyzm – często rozmawiał w języku polskim, zachęcał również swoich synów do nauki polskiego. W 1912 r. Piotr zachorował na zapalenie płuc i zmarł. Został pochowany w rodzinnym grobie na wileńskiej Rossie."]

Serwis tworzony przez Międzynarodowe Centrum Zarządzania Informacją. Wszelkie prawa do publikowanych materiałów są zastrzeżone. Kopiowanie, rozpowszechnianie i wykorzystywanie prezentowanych materiałów (pliki graficzne oraz metadane) bez uzyskania zgody jest naruszeniem własnościowych praw darczyńców – właścicieli oryginalnych kolekcji.

Osoby zainteresowane uzyskaniem zgody na wykorzystanie zasobów Biblioteki Kolekcji Prywatnych proszone są o przesłanie prośby na adres: icimss@icimss.edu.pl lub Maria.Sliwinska@uni.torun.pl We wniosku należy podać adres konkretnej pozycji oraz informację o planowanym celu/miejscu/sposobie wykorzystania materiałów.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Ten serwis działa dzięki oprogramowaniu dLibra 5.8.4