Biblioteka Kolekcji Prywatnych

obecnie czytających: 5

Zawęź wg atrybutów

Zawęź wg kolekcji

Języki opisu

Wyniki wyszukiwania

Szukane:: [Opis = "Bazylika archikatedralna pw. św. Stanisława i św. Władysława na Placu Katedralnym w Wilnie jest najważniejszą świątynią katolicką na Litwie, ważną zarówna dla Polaków, jak i dla Litwinów złączonych przez stulecia wspólną historią. Pochowani są tutaj wielcy książęta litewscy, jednocześnie królowie Polski. Według tradycji pierwszy kościół w tym miejscu wzniesiono na miejscu świątyni pogańskiej, na terenie Zamku Dolnego. Budowę w stylu gotyckim rozpoczęto po 1386 r. z fundacji ówczesnego księcia litewskiego Jagiełły, późniejszego króla Władysława II. W odbudowanej w 1419 r. świątyni, po pożarze w 1399 r., pochowano księcia Witolda oraz króla Aleksandra Jagiellończyka (1506 r.). Po kolejnym pożarze w 1530 r. przystąpiono do odbudowy w stylu renesansowym. W baszcie Zamku Dolnego umieszczono wówczas dzwonnicę, która podwyższona i przebudowana istnieje do dzisiaj. Pracami budowlanymi kierował Włoch Bernardino Zanobi de Gianotis, który ukończył je w 1538 r. W 1610 r. nastąpił kolejny pożar. Odbudowa poważnie zniszczonej katedry trwała do 1632 r. W fasadzie wzniesiono wówczas dwie symetryczne wieże, z których jedną wkrótce rozebrano. Jednocześnie Matteo Castelli, a po jego śmierci Constantino Tencalla przystąpili do budowy kaplicy św. Kazimierza, którą ukończono w 1636 r. Złożono w niej relikwie św. Kazimierza, patrona Rzeczpospolitej Obojga Narodów. Wczesnobarokowa kaplica wzorowana jest na Kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu. Ma formę kwadratu, nakrytego kopułą na bębnie. Wewnątrz znajduje się nietypowy obraz patrona z trzema rękami. Całość kaplicy zdobią freski Michelangela Palloniego oraz umieszczone w niszach srebrzone figury Władysława Jagiełły, Kazimierza Jagiellończyka, Jana Olbrachta, Aleksandra Jagiellończyka, Zygmunta I Starego, Zygmunta II Augusta i św. Kazimierza. W podziemiach złożone są natomiast ciała Aleksandra Jagiellończyka, Elżbiety Habsburżanki, Barbary Radziwiłłówny oraz serce Władysława IV Wazy. Po zawaleniu się wieży nad kaplicą Częstochowską w 1769 r., w wyniku czego zginęło sześciu księży, a częściowemu zniszczeniu uległa sama katedra, przystąpiono do jej odbudowy w stylu klasycystycznym według projektu Wawrzyńca Gucewicza, po śmierci którego w 1798 r. odbudowę kontynuował Michał Szulc kończąc ją w 1801 r. Nowa katedra zachowała trójnawowy układ wywodzący się jeszcze ze średniowiecza. Zachodnia fasada została ozdobiona sześciokolumnowym portykiem z tympanonem, na szczycie którego umieszczono rzeźby wykonane przez Tommaso Righi. W kolumnadzie elewacji południowej ustawiono rzeźby wyobrażające królów Polski i wielkich książąt litewskich wykonanych przez Kazimierza Jelskiego. Wykonano także nowy wystrój wnętrza, na który składa się ołtarz główny z obrazem „Zamordowanie św. Stanisława przez Bolesława Śmiałego” Franciszka Smuglewicza, autora obrazów zawieszonych na filarach nawy głównej przedstawiających dwunastu apostołów. Do świątyni przylega jedenaście kaplic bocznych, w tym kaplica Wołłowiczowska z 1631 r., w miejscu której odbył się potajemny ślub Zygmunta Augusta z Barbarą Radziwiłówną oraz wspomniana już wcześniej kaplica św. Kazimierza. W 1950 r. za czasów radzieckich katedra została zamknięta i zamieniona na galerię obrazów. Zniszczono wówczas posągi stojące na szczycie fasady oraz liczne tablice w języku polskim. W 1989 r. kościół został rekonsekrowany, a niedługo później odnowiony."]

Serwis tworzony przez Międzynarodowe Centrum Zarządzania Informacją. Wszelkie prawa do publikowanych materiałów są zastrzeżone. Kopiowanie, rozpowszechnianie i wykorzystywanie prezentowanych materiałów (pliki graficzne oraz metadane) bez uzyskania zgody jest naruszeniem własnościowych praw darczyńców – właścicieli oryginalnych kolekcji.

Osoby zainteresowane uzyskaniem zgody na wykorzystanie zasobów Biblioteki Kolekcji Prywatnych proszone są o przesłanie prośby na adres: icimss@icimss.edu.pl lub Maria.Sliwinska@uni.torun.pl We wniosku należy podać adres konkretnej pozycji oraz informację o planowanym celu/miejscu/sposobie wykorzystania materiałów.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Ten serwis działa dzięki oprogramowaniu dLibra 5.8.4