Biblioteka Kolekcji Prywatnych

obecnie czytających: 4

Zawęź wg atrybutów

Zawęź wg kolekcji

Języki opisu

Wyniki wyszukiwania

Szukane:: [Opis = "Widok z ulicy Szerokiej na Rynek Staromiejski w Toruniu. W centrum gotycki Ratusz Staromiejski, w głębi, po lewej, widoczna fasada neobarokowego kościoła ewangelicko-augsburskiego, obecnie świątyni rzymskokatolickiej oo. jezuitów, pw. Ducha Świętego. Ratusz Staromiejski w Toruniu, widok od południowego zachodu. Na miejscu zabudowy śródrynkowej z 2. poł. XIII lub 1. poł. XIV w., z której zachowała się dolna część wieży i część obecnych murów, wzniesiono w latach 1391-1399, pod kierunkiem budowniczego miejskiego Andrzeja, czworoboczny, piętrowy budynek, łączący funkcje administracyjne, sądowe i kupieckie. W latach 1602-1605, za rządów burmistrza Henryka Strobanda ratusz podwyższono o jedno piętro wg projektu Antoniego van Opbergena, dodając narożne, nadwieszone wieżyczki i szczyty pośrodku każdego ze skrzydeł. Uszanowano jednocześnie gotycką formę ratusza, wnęki dzielące elewacje, podobnie jak to było wcześniej, zostały zakończone ostrym łukiem. W trakcie oblężenia przez wojska szwedzkie w roku 1703 ratusz został poważnie uszkodzony i wypalony. Zniszczeniu uległ przy tym także manierystyczny wystrój autorstwa m.in. gdańskiego malarza Antoniego Mollera. Odbudowa nastąpiła w latach 1722-1737. Dalsze przekształcenia wnętrz miały miejsce w XIX w. Zlikwidowano wtedy m.in. otwarte na zewnątrz kramy na parterze oraz dobudowano nowy ryzalit od zachodu, na miejscu wcześniejszego barokowego. W latach 1958-1963 przeprowadzono poważne prace konserwatorsko-rekonstrukcyjne, w tym: wymianę drewnianej więźby na stalową, przystosowanie wnętrz do celów ekspozycyjnych i rekonstrukcję części kramów. Dalsze prace restauratorskie są prowadzone od 2000 r. Późnobarokowy kościół Ducha Świętego z połowy XVIII wieku na Starym Mieście w Toruniu. Kościół według projektu Andreasa Bähra rozpoczęto budować w 1743 roku w zachodniej pierzei Rynku Staromiejskiego na miejscu kamienic mieszczańskich stojących w tym miejscu do 1703 roku, kiedy to spaliły się w wyniku oblężenia szwedzkiego. Właściwe prace nad zborem ewangelickim rozpoczęły się w 1754 roku, po 10 latach przerwy, spowodowanych trudnościami natury polityczno-społecznej. Andreasa Bähra zastąpił po jego śmierci utalentowany architekt urodzony w Toruniu, Ephraim Schröger. Poświęcenie świątyni nastąpiło 18 lipca 1756 roku. Pod koniec XIX wieku, w latach 1897-1899 do wschodniej fasady dostawiono wieżę projektu Hugo Hartunga, zwieńczoną neobarokowym hełmem. 8 czerwca 1945 roku nastąpiło poświęcenie kościoła i przystosowanie go do nabożeństw katolickich. Gospodarzami świątyni zostali Jezuici. Po II wojnie światowej usunięto część bogatego wyposażenia, m.in. rokokowe ławki, płyty nagrobne, epitafia, empory nad nawami bocznymi. W nocy z 8 na 9 maja 1989 roku w wyniki pożaru spaliły się organy z lat 1756-1759, dzieło gdańskiego warsztatu Fryderyka Rudolfa Dalitza. Obecnie w kościele możemy podziwiać ołtarz główny, intarsjowane drzwi i ambonę z 1759 roku."]

Serwis tworzony przez Międzynarodowe Centrum Zarządzania Informacją. Wszelkie prawa do publikowanych materiałów są zastrzeżone. Kopiowanie, rozpowszechnianie i wykorzystywanie prezentowanych materiałów (pliki graficzne oraz metadane) bez uzyskania zgody jest naruszeniem własnościowych praw darczyńców – właścicieli oryginalnych kolekcji.

Osoby zainteresowane uzyskaniem zgody na wykorzystanie zasobów Biblioteki Kolekcji Prywatnych proszone są o przesłanie prośby na adres: icimss@icimss.edu.pl lub Maria.Sliwinska@uni.torun.pl We wniosku należy podać adres konkretnej pozycji oraz informację o planowanym celu/miejscu/sposobie wykorzystania materiałów.

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego

Ten serwis działa dzięki oprogramowaniu dLibra 5.8.4