polski   English  
 

Biblioteka Kolekcji Prywatnych

polski   English  

Zawęź wg atrybutów

Zawęź wg kolekcji

Języki opisu

Wyniki wyszukiwania

Szukane:
[Opis = "Zdjęcie przedstawiające Helenę (Lusię) Gadzalińską (1906-2003) z ojcem Florentynem Zapaśnikiem (1863-1941) i dwójką swoich córek. Helena Gadzalińska (Lusia) z d. Zapaśnik – córka Florentyna i Marii z d. Śniechórskich. Miała siedmioro rodzeństwa: Jerzego, Zofię, Edwarda, Tadeusza, Janusza, Stanisława i Annę. W dzieciństwie mieszkała wraz z rodzicami m.in. w Warszawie. Gdy jej ojciec – wojskowy dostał się do niewoli niemieckiej w czasie I Wojny Światowej, Zofia wraz z matką i resztą rodzeństwa wyjechała do Smoleńska. W 1918 r. powróciła do Warszawy, a następnie do Płocka, gdzie zamieszkała z całą rodziną przy ul. Warszawskiej 18. Wyszła w tym mieście za mąż za Grzegorza Gadzalińskiego. Po ślubie zamieszkali w Puławach. Urodziły im się dwie córki - Marzena i Helena. Jej mąż po II Wojnie Światowej nigdy się nie odnalazł. Florentyn Zapaśnik – syn Stanisława i Heleny z Jarockich. Urodził się on 27 października 1863 r. w majątku Szemiaki w powiecie Lidzkim w ówczesnym zaborze rosyjskim. Miał dwie siostry: Stefanię i Zuzannę oraz pięciu braci: Edwarda, Piotra, Kazimierza, Józefa i Antoniego. W Rewlu (dzisiejszym Tallinie) uczęszczał do Gimnazjum. Od 1883 r. uczył się w szkole junkierskiej i otrzymał stopień kaprala szkolnego. W 1893 r. Pułk, w którym służył Florentyn został przeniesiony ze znajdującej się wówczas pod rosyjskim panowaniem Finlandii do Guberni Nowogrodzkiej. W 1902 r. ożenił się w Warszawie z młodszą od siebie o 17 lat nauczycielką Marią Śniechórską. Miał z nią ośmioro dzieci: Jerzego, Zofię, Helenę, Edwarda, Tadeusza, Janusza, Stanisława i Annę. Małżeństwo mieszkało później m.in. w Ciechanowie oraz Warszawie, gdzie stacjonował Pułk Florentyna. W 1914 r. służąc w wojsku carskim dostał się pod Działdowem się do niemieckiej niewoli. Spędził 4 lata w niemieckim obozie jenieckim znajdującym się w Döbeln w Saksonii. Po zakończeniu I wojny światowej, w 1919 r. dostał nominację na komendanta RKU w Płocku, zamieszkał tam przy ul. Warszawskiej 18. W 1923 r. otrzymał stopień Pułkownika. W 1933 r. Florentyn wraz z żoną przeprowadził się do Wilna, gdzie zamieszkał przy ul. Sosnowej 9, a następnie w maju 1939 r. przy ul. Moniuszki 12."]