polski   English  
 

Biblioteka Kolekcji Prywatnych

polski   English  

Zawęź wg atrybutów

Zawęź wg kolekcji

Języki opisu

Wyniki wyszukiwania

Szukane:
[Opis = "Zdjęcie przedstawiające rodzinę Marii i Florentyna Zapaśników w Płocku w 1924 r. Stoją od lewej dzieci: Edward (1908-1996), Zofia (1904-1990), Jerzy (1903-1981). Siedzą od lewej: Helena (1906-2003); mama Maria (1880-1963) z malutką córką Anną (1924-2011); Florentyn (1863-1941). Rząd niżej siedzą od lewej: Stanisław (1915-1991); Janusz (1912-1991) z pieskiem Mimiszką; Tadeusz (1910-2000). Florentyn Zapaśnik – syn Stanisława i Heleny z Jarockich. Urodził się on 27 października 1863 r. w majątku Szemiaki w powiecie Lidzkim w ówczesnym zaborze rosyjskim. Miał dwie siostry: Stefanię i Zuzannę oraz pięciu braci: Edwarda, Piotra, Kazimierza, Józefa i Antoniego. W Rewlu (dzisiejszym Tallinie) uczęszczał do Gimnazjum. Od 1883 r. uczył się w szkole junkierskiej i otrzymał stopień kaprala szkolnego. W 1893 r. Pułk, w którym służył Florentyn został przeniesiony ze znajdującej się wówczas pod rosyjskim panowaniem Finlandii do Guberni Nowogrodzkiej. W 1902 r. ożenił się w Warszawie z młodszą od siebie o 17 lat nauczycielką Marią Śniechórską. Miał z nią ośmioro dzieci: Jerzego, Zofię, Helenę, Edwarda, Tadeusza, Janusza, Stanisława i Annę. Małżeństwo mieszkało później m.in. w Ciechanowie oraz Warszawie, gdzie stacjonował Pułk Florentyna. W 1914 r. służąc w wojsku carskim dostał się pod Działdowem się do niemieckiej niewoli. Spędził 4 lata w niemieckim obozie jenieckim znajdującym się w Döbeln w Saksonii. Po zakończeniu I wojny światowej, w 1919 r. dostał nominację na komendanta RKU w Płocku, zamieszkał tam przy ul. Warszawskiej 18. W 1923 r. otrzymał stopień Pułkownika. W 1933 r. Florentyn wraz z żoną przeprowadził się do Wilna, gdzie zamieszkał przy ul. Sosnowej 9, a następnie w maju 1939 r. przy ul. Moniuszki 12."]